Rolf Vonk - Medewerker educatie
10 april 2020
Isabelle heeft me afgelopen week geïntroduceerd in de digitale werkwijze van Fontys. De mogelijkheden blijken ongekend: van onlinepresentaties tot videocontact en vooraf indelen van het groepswerk. Mijn instructies over storytelling worden als korte screencast gepresenteerd. Ik ben benieuwd of de studenten daar mee uit de voeten kunnen. Stipt 9.00 uur zit ik als ‘gast’ klaar voor de digitale classroom. Verwachtingsvol kijk ik naar mijn scherm. Isabelle gooit de lijn open. En warempel, één voor één verschijnen de studenten in beeld.
Mijn spanning om een digitaal college te geven, slaat direct om in nuchterheid wanneer we een afmelding ontvangen. De opleidingslocatie bevindt zich midden in het epicentrum van de Corona-uitbraak. Een familielid met Corona. Ja, dan is een college Storytelling echt bijzaak.
De online werkwijze lijkt gesneden koek voor de studenten. Isabelle loodst iedereen er als een ware gespreksleider doorheen. Op bijna natuurlijke wijze beantwoordt studente Amber namens de groep vragen of verwoordt onduidelijkheden. Ook wanneer mijn zorgvuldig voorbereide idee anders uitpakt: “Rolf, we horen een echo in het geluid van de presentatie. Het is makkelijker als je ons de presentatie ieder voor zich laat bekijken en we daarna de draad weer oppakken”. Wat ontzettend prettig! Ik voel mezelf namelijk enigszins ontheemd. Ik mis het fysieke samenzijn en het kunnen oppikken van non-verbale signalen. De voortvarendheid waarmee de groep online ondersteunt is bewonderenswaardig. We zitten in hetzelfde schuitje en roeien met de riemen die we hebben. En dat op volle kracht vooruit!
“Dat ging goed hé!” klinkt het even later door de telefoon. Een enthousiaste Isabelle. Ik kan haar enthousiasme onderschrijven. Met een compact aanbod hebben we studenten online kunnen toerusten om aan de slag te gaan met storytelling. Maar in mijn gedachten knaagt het. Dit is dus de realiteit van de onderwijspraktijk tijdens de coronacrisis. Het vraagt om ongekende flexibiliteit, aanpassingsvermogen, samenwerking, veerkracht, maar vooral vertrouwen in elkaar. Het vertrouwen in mensen als Isabelle en Amber. Het vertrouwen dat je er samen uitkomt. Wanneer de hoorn er op gaat, zit ik achter mijn scherm. Met een hoopvol gevoel kijk ik naar de inmiddels leeggelopen digitale classroom.